Pencgah Mevlevi Ayini 6/9 - Ucuncu Selam
Pençgah Mevlevî �yini 6/9 - 3. Selâm
metin:
Ã?Ã?Ã?NCÃ? SELÃ?M
بشÙ?Ù? از Ù?Û? Ú?Ù?Ù? ØÚ©Ø§Ù?ت Ù?Û? Ú©Ù?د
از جداÙ?Ù?Ù?ا شکاÙ?ت Ù?Û? Ú©Ù?د
کز Ù?Ù?ستاÙ? تا Ù?را ببرÙ?دÙ? اÙ?د
از Ù?ÙÙ?رÙ? Ù?رد Ù? زÙ? Ù?اÙ?Ù?دÙ? اÙ?د
سÙ?Ù?Ù? Ø®Ù?اÙ?Ù? شرØÙ? شرØÙ? از ÙØ±Ø§Ù?
تا بگÙ?Ù?Ù? Ø´Ø±Ø Ø¯Ø±Ø¯ اشتÙ?اÙ?
BiÅ?nev ez ney çun hikâyet mîkuned
Ez cudâyîhâ Å?ikâyet mîkuned
Kez neyistân tâ merâ bubrîde'end
Ez nefîrem merd u zen nâlîde'end
Sîne hâhem Å?erha Å?erha ez firâk
Tâ begûyem Å?erh-i derd-i iÅ?tiyâk
// Dinle neyden nasıl hikaye ediyor.
// Ayrılıklardan Å?ikayet ediyor.
// Sazlıktan beni kestiklerinden beri
// Feryadımdan kadın erkek inliyor
// Ayrılıktan Å?ahrem Å?ahrem olmuÅ? bir sine isterim
//Ki iÅ?tiyak derdini Å?erh edeyim.
Ey ki hezâr âferîn bu nice sultân olur
Kulu olan kiÅ?iler hüsrev ü âkân olur
Her ki bugün Veled'e inanuben yüz süre
Yoksul ise bay olur; bay ise sultan olur.
// Ey kendisine binlerce tebrikler, âferinler alan; o sevgili ne yüce bir sultândır ki
kendisine kul olanlar, pâdiÅ?ah ve hâkân olurlar.
// Her kim ki bu gün Veled'e inanıp yüz sürer,
onlar yoksul iseler, bolluÄ?a zenginliÄ?e ererler, zengin iseler sultân olurlar.
اÛ? Ù?Ù?Ù? بÙ? ØØ¬ Ø±ÙØªÙ?Ø? کجاÙ?Ù?د کجاÙ?Ù?دØ?
Ù?عشÙ?Ù? Ù?Ù?Ù?Ù? جاستØ? بÙ?اÙ?Ù?د بÙ?اÙ?Ù?د
Ey kavm-i be hac refte ! Kucâyîd, kucâyîd?
MaÅ?ûk hemincâst; biyâyîd, biyâyîd.
// Ey hacca giden kavim! Nerdesiniz? Nerdesiniz?
// MaÅ?uk burada. Gelin, haydi gelin.
عاشÙ? Ú©Ù? تÙ?اضع Ù?Ù?Ù?اÙ?د Ú?Ù? Ú©Ù?دØ?
شبÙ?ا Ú©Ù? بÙ? Ú©Ù?Û? تÙ? Ù?Ù?اÙ?دØ? Ú?Ù? Ú©Ù?دØ?
گر بÙ?سÙ? زÙ?د زÙ?٠تراØ? تÙ?رÙ? Ù?Ø´Ù?
دÙ?Ù?اÙ?Ù? Ú©Ù? زÙ?جÙ?ر Ù?خاÙ?دØ? Ú?Ù? Ú©Ù?دØ?
Ã?Å?ık ki tevâzu nenumâyed, çe kuned?
Å?ebhâ ki be kûy-i tu neyâyed, çi kuned?
Ger bûse zened zulf-i turâ, tîre meÅ?ev.
Dîvâne ki zencîr nehâyed, çi kuned?
// AÅ?ık tevazu göstermesin de ne yapsın?
// Geceleri senin mahallene gelmesin de ne yapsın?
// Zülfünü öperse bozulma, kırılma sakın.
// Divane zincir çiÄ?nemesin de ne yapsın?
Ah güzelin aÅ?kına, hâlâtına
Yandı yürek aÅ?k harârâtına
Andiçeyim gayri güzel sevmeyim
Tanrı'ya vü Tanrı'nın âyâtına
// "Ah, o güzelin aÅ?kına, hallerine,
onun aÅ?k hararetine (ateÅ?ine) yüreÄ?im yandı.
Tanrı ve Tanrının ayetleri aÅ?kına
artık güzel sevmemeÄ?e yemin edeyim."
Ø¢Ù? Ù?Ù? اÙ?عشÙ? Ù? ØØ§Ù?اتÙ?
Ø§ØØ±Ù? Ù?Ù?بÛ? Ø¨ØØ±Ø§Ø±Ø§ØªÙ?
Ù?ا Ù?ظر اÙ?عÙ?Ù? اÙ?Û? غÙ?رکÙ?
اÙ?اسÙ? باÙ?Ù?Ù? Ù? Ø¢Ù?اتÙ?
Ã?h mine'l-aÅ?k ve hâlâtihi
Ahraka kalbî bi-harârâtihi
Mâ nazare'l-ayni ilâ gayriküm
Ukâsimu billâhi ve âyâtihi
در Ú©Ù?Û? خرابات Ù?را عشÙ? کشاÙ? کرد
Ù?اÙ? دÙ?بر عÙ?ار Ù?را دÙ?دØ? Ù?شاÙ? کرد
Ù?Ù? در Ù¾Û? Ø¢Ù? دÙ?بر عÙ?ار Ø¨Ø±ÙØªÙ?
اÙ? رÙ?Û? Ø®Ù?د Ø¢Ù? Ù?ØØ¸Ù? ز Ù?Ù? باز Ù?Ù?اÙ? کرد
سÙ?طاÙ? عرÙÙ?اک Ú©Ù? بÙ?دش Ù?ØØ±Ù? اسرار
تا سرÙ? تجÙ?Ù?Û? ازÙ? جÙ?Ù?Ù? بÙ?اÙ? کرد
Der kûy-i harâbât merâ aÅ?k keÅ?an kerd.
Van dilber-i ayyâr merâ dîd, niÅ?an kerd.
Men der pey-i an dilber-i ayyâr bereftem.
� rûy-i hud an lahza zi men bâz nihan kerd.
Sultân-ı arafnâk ki bûdeÅ? mahrem-i esrâr
Tâ sırr-ı tecellî-yi ezel cumle beyan kerd
// AÅ?k harâbâta sürükledi beni.
// O ayyar dilber gördü, niÅ?anladı beni.
// Ben o ayyar dilberin peÅ?inden gittim
// Yine yüzünü sakladı benden o an.
// Sırlar mahremi olan "arafnâk" sultanı
// Ezel sırlarının hepsini açıkladı.
[kaynak: semazen.net]
























